Vücut ağırlığı arttıkça; kan basıncıda artmaktadır. Dünyada obeziteyle birlikte hipertansiyon prevalansıda artmaktadır. Hipertansiyonu bulunan bireylerıin 3’te 1’i-3’te 2’sinde obezite görülmektedir. Obezite görülen bireylerde ise hipertansiyon görülme ihitmali 3 kat artmaktadır.

Framingham çalışmasıda gösteriyor ki; hipertansiyonu bulunan kadınların%60’ından, erkeklerin; %70’inden fazlasında obezite görülmektedir. Yine Framingham çalışması ideal kilosundan %20 daha fazla kiloya sahip bireylerin hipertansiyon olma ihtimallerinin 8 kat arttığını bildirmiştir. Kısaca BKİ arttıkça kan basıncı artar denmektedir. Kan basıncı ile deri kıvrım kalınlığı paraleldir. NHANES II’ye göre BKİ>27 kg/m2 olan Amerikalı 20-75 yaşları arasındakilerde hipertansiyon riski 3 kat, 20-45 yaşları arasındakilerde ise 6 kat daha fazla olduğu bildirilmiştir.

Yapılan çalışmaya göre; kişinin kilosundaki her 4.5 kg’lık artış erkeklerde sistolik basıncı 4.4 mmHg; kadınlarda 4.2 mmHg artmaktadır. Bu durum; çocuk ve adölesanlarda da görülmüştür. Kan basıncı normalden fazla olan çocuk ve adölesanlarda obezite riski 3 kat daha yüksektir.

Kan basıncı, periferik vasküler direnç(PVD) değeri ve kardiyak debi değerinin çarpımıdır. Obezite ve hipertansiyon öyküsü olan bireylerde hem PVD hem kardiyak debisi oldukça yüksektir. Bu da kan basıncının yüksek olmasını açıklamaktadır. Kardiyak debinin obez bireylerde artmasının nedeni; vücut ağırlığı arttıkça metabolik ihtiyaç artmaktadır. Bu metabolik ihtiyacı karşılamak için kardiyak debide artmaktadır. Kalp hızı sabittir. Kas kitlesi; sol ventriküldeki kas geriminde meydana gelebilecek artışa engel olmak için artar. Böylece sol ventriküldeki kas gerimi sabit kalır. Obez bireylerde normal ya da artmış ventrikül volümü görülebilmektedir. Eğer kan basıncı normal ise “Ekzantrik Hipertrofi” denir. Sadece yetişkinlerde değil çocuk ve adölesanlarda da aynı şekilde görülmektedir

Eğer hastada PVD artarsa, kan basıncı dolayısıyla sol ventrikül basıncı da artar. Basıncın artmasıyla ventrikül genişler “Hipertrofi” gelişir. Bu kronik tabloyu ani ölümler izleyebilir.

Obezite; hipertansiyon ile doğrudan ilişkilidir. Yüksek kalorili beslenme, fazla tuz tüketimi olmayan obezite sol ventrikül hipertrofisine(LVH) yol açar. Sağ ventrikül hipertrofisinede(RVH)  neden olabilir.

Obezitenin hipertansiyon oluşması üzerindeki rolü; sıvı retansiyonu, insülin direnci, böbrekte meydana gelen yapısal değişiklikler, vasküler sistemdeki değişiklikler, sempatik sinir sistemi üzerindeki etkiler, renin-angiotensin sistem(RAS) aktivasyonu ile hipotalama-hipofizer-adrenal(HHA)’deki değişiklikler ile açıklanmaktadır.

Ayrıca; obeziteye yol açan nedenlerden beslenme bozukluğu olan bireylerde yüksek kalorili beslenme görülmektedir. Yağ ve karbonhidrattan zengin beslenme periferik a1 ve beta adrenerjik reseptörleri aktifleştirir. Böylece; sempatik sinirlerin ativitelerinde artışa ardından kan basıncında yükselmeye neden olmaktadır. 

Obezite; artmış serum insülin miktarı, insülin direnci, bozulmuş glukoz toleransı ile ilişkilidir. İnsülin, böbrek tübüllerinde sodyum tutulumunu artırmaktadır. Ve sonuçta kan basıncı artmaktadır.

Yapılan çalışmalar, insülin sisteminde meydana gelen değişikliklerin sempatik sinir sistemi aktivitelerinde artışa sebep olduğu ve bu durumun normatansif, sınırda, hipertansif bireylerde sempatik değerlerin ani arttığı bildirilmiştir.